هو الشّهید
.
در غم شهادت حمزه سید الشّهداء که تا بود ، در کنار حیدر کرّار علی مرتضی ، آرامش خاطر بیشتری بود برای رسول گرامی اسلام سروده شد :
.
آورد سحر باد به شمعت خبرت را
که مُثله نمودند همه بال و پرت را
ای شیر خدا حمزه ، بدون شک « گُرگند »
آنان که گرفتند به دندان جگرت را
آنگونه شدی غرق به خون خودت انگار
گلباران کردند ز پا تا به سرت را
دلواپس لبخند که بودی تو که تا خورد
سرنیزه به قلب تو، گرفتی کمرت را؟!
خدایا قلب ما از عشق عموی پیامبرت لبریز است .
در دفاع از دینت به ما هم شجاعت حمزه شید الشهداء را کرامت فرما
